Detail of the work
Red Alphabet, 2017
Daididau, 2017
120 x90 cm,
Inkjet Print on archival paper
Edition 5 + 2 A.P.
Red Alphabet, 2017
120 x 90 cm,
Inkjet Print on archival paper
Ed. 5+2A.P.
Umzug/Nomadize/Kөшу/Переезд, 2018, 150х 120 cm, Print on the Fabric
Almagul Menlibayeva©
The project GREEN, YELLOW, RED and GREEN again, 2015-2018
Multimedia installation/Digital Art, Animation, Video
TCE Art Destination, Astana, Kazakhstan
Detail quality of the work
Daididau, 2017
Left Bank, Right Bank, 2017, 120 x 90 cm,
Inkjet Print on archival paper
Ed. 5+2A.P.
Over the years, this exhibition was the first personal exhibition of Menlibayeva in Kazakhstan, an artist whose exhibitions and works abroad receive the status of international events every year. Thedecolonial turn that came after the postcolonial discourse breaks the binary nature of the opposition between the East and the West, such optics are increasingly responding to academic research and art in the countries of Europe and the United States, but unfortunately, in Central Asia, the development of these themes still remains an embryonic state. As the anthropologist, M. Tlostanov noted: “painful and insufficiently reflected - both in the cultural and social imaginary in general and in the field of art.”
At major international events in the art world,Almagul's creative work takes on a diplomatic mission, destroys stereotypes about an exotic archaic country and represents Kazakhstan as a young and progressive state. Menlibaeva's works reflect the spirit of the time in the country, which begins to rebuild its identity, breaking ties with the colonial past, experiencing a dynamic cultural transformation in which new traditions are emerging, and technological progress and art become the main factors in the formation of a new mentality.
author of the article: Anvar Musrepov
curator: Assel Akhmetzhanova
My silk road to you X, 71x107 cm, Inkjet Print on archival paper, 2016
Orbital Promenade, 2017
120 x90 cm
Inkjet Print on archival paper
Ed. 5+2A.P.
The boundaries between the real and the imaginary, as well as the boundaries between figurative and abstract, are blurred in the works “My Silk Road to You X”, “Migration of the knowledge”, and “Butterfly of Aisha Bibi”, which open a window to another civilization. Here, Central Asia is not represented as a desolate landscape of the steppe, but as an ancient urbanized city with monumental mosaics, where modern forms intertwine with the architecture of “Aisha Bibi” mausoleum, and the space pentagrams unfold with events around strange and fascinating creatures inhabiting this world.
In the film, first presented at the VI Moscow Biennale in 2015, the artist erases the geographical boundaries between Astana, Almaty, Paris, and Berlin, “GREEN, RED, YELLOW, AND GREEN AGAIN” (the central work, the title, which also became the name of the exhibition). Four cities from the three countries of the Eurasian continent collapse into a single hyperspace, united by a common algorithm of urban life, in which transport arteries, fussy cars, and pedestrian traffic are regulated by the general laws of cyclic switching of three colors of a traffic light - green, red, and yellow.
Detail of the work
Left Bank, Right Bank, 2017
Detail of the work 2
Orbital Promenade
Kaz.
Алмагүл Менлибаева 90-шы жылдардағы суретшілердің ұрпағын, бірнеше басты тұлғалар атынан ғаламдық арт сахнада Орталық Азия өнерін ұсынған ұрпақты көз алдымызға елестетеді.
Сол кездің өзінде «Жасыл үшбұрыш» жерасты көркем топтың белсенді қатысушысы бола отырып, тікелей ишарат эстетикасына және псевдорадикалды акцияларға толы посткеңестік өнердің жалпы конъюнктурасына қарамастан, Алмагүл сюрреалистік, иррационалды бейнелермен толтырылған күрделі мифологияны дамытты.
Алайда, көрерменді психоделикалық арман-қиялға батыратын көзкөрім қанық жұмыстар, суретші өз шығармашылығында ешқашан шындықты жасырмаған, күрделі көп қатпарлы бейнелер арқылы Алмагүлдың шығармаларында Орталық Азиядағы әйелдердің рөлі туралы, Кеңес Одағының тоталитарлық жобасындағы өмір тәжірибесі, дәстүрлер мен олардың өзгеруі жайлы өзекті мәселелер көрініс табады. Алмагүлдің ғаламдық бейнелерін өзара қарым-қатынас, тарих және мифология, отаршылық және азат ету, сексуалдық және қасірет, рухани және машиналық жүйе ретінде оқып шығуға болады.
Алмагүлдің шығармашылық жолы бұқаралық ақпарат құралдарымен әр түрлі эксперименттерге толы. Өзінің көркем тәжірибесін нығайта отырып, 2000 жылдардың басында сол уақытта альтернативті медиамен, фотосурет және бейнемен бірге жұмыс істеуге көшті. Бүгінгі күні мұрағат, дыбыс, компьютерлік графика және бейнемен жұмыс жасауды қамтитын ауқымды мультимедиялық орнатулармен жұмыс тәжірибесінен кейін, Алмагүл сандық өнер құралдары бар тәжірибелердің жаңа кезеңін бастады.
Графикалық дизайн құралдарын батыл түрде қолдана отырып, Алмагүл көп жағдайда тек посткеңестік ортада өзекті болып қала беретін «дизайн және өнер» арасындағы қалдықты қарсы әрекетті жояды. Осылайша, «Феминизм неизбежен» және «Пилюли» жұмыстарының топтамасында суретшінің заманауи қоғамдағы өнер мен әйелдердің рөлі туралы ойлау өнімі коммерциялық дизайнды көрнекі түрде өндіру технологиясын пайдаланатын жұмыстарға айналды. Тұтынушы эстетикасын ұдайы жаңғыртуда суретші капиталистік реализм арқылы өзекті мәселелерді бейнелейді, ол феминизм мен өнерді жәй ғана дәмін татқысы келетін тауар ретінде көрсетеді.
Woman and Economics, 2018, Ed. 500.
Woman and Economics, 2018, Inkjet 40x60 cm
Almagul Menlibayeva©
Detail quality of the work
Collector of the stars, 2017
На крупных международных событиях в мире искусства творчество Алмагуль берет на себя также дипломатическую миссию, разрушает стереотипы об экзотической архаичной стране и репрезентирует Казахстан как молодое и прогрессивное государство. Работы Менлибаевой отражают дух времени в стране, которая начинает заново строить свою идентичность, разрывая связи с колониальным прошлым, переживая динамичную культурную трансформацию, в которой появляются новые традиции, а технический прогресс и искусство становятся главными факторами в формировании новой ментальности.
автор статьи: Анвар Мусрепов
куратор: Асель Ахметжанова
Almagul Menlibayeva represents the generation of artists of the 90's, a generation that represented several Central Asian art figures on the global art scene. Already at that time, being an active participant in the underground art group “Green Triangle”, despite the general conjuncture of post-Soviet art, filled with aesthetics of a direct gesture and pseudo-radical actions, Almagul developed a complex mythology filled with surreal, irrational images. However, the visually saturated works that plunge the viewer into a psychedelic dream, in the artist's work have never been escaped from reality, through complex multi-layered images Almagul's works display pressing questions about the role of women in Central Asia, the experience of life in the totalitarian project of the Soviet Union, traditions and their transformations. The whole image of Almagul can be read as a system of interrelations, history and mythology, colonialism and emancipation, sexuality and horror, spiritual and machine.
The creative path of Almagul is filled with various experiments with media. Having secured her picturesque practice, she finished it without regret in the early 2000s when she moved to work with alternative media at that time, photography and video. Today, after working with large-scale multimedia installations involving archives, sound, computer graphics and video, Almagul began a new phase of experiments with digital art tools.
Boldly using the tools of graphic design, Almagul breaks the rudimentary opposition between “design and art” which continues to be relevant in many respects only in the post-Soviet environment. Thus, in a series of works “Feminism is fatal” and “Pills”, the product of the artist's reflection on the role of art and women in modern society has become the exploiting technologies of visual production of commercial design. In this reproduction of consumerist aesthetics, the artist reflects current issues through capitalist realism, representing feminism and art as a commodity endowed with a desire to taste it literally.
Detail quality of the work
Trah 1, 2017
contact: almagul2@gmail.com
Detail quality of the work
Disguise, 2017
Translation: "In this box neatly folded all the F'angst of the creative woman.
They live better then me and without me."
Шынайы және қиялдағы, сондай-ақ бейнелі және абстрактілі оқиғалар арасындағы шекаралар «My silk road to you X», «Migration of the knowledge» және басқа өркениетке терезе ашатын «Butterfly of AishaBibi» жұмыстарында бұлыңғыр болып көрінеді. Бұл жерде Орталық Азия даланың шөлді ландшафты емес, тасқа салынған өрнекті ежелгі урбанизацияланған қала ретінде көрініс тапқан, онда модернистік нысандар Айшабибі кесенесінің сәулетімен өріледі, ал ғарыштық пентаграммалар осы дүниені мекен еткен оғаш, әрі өзінің сұлулығымен арбайтын жаратылыс иелерінің айналасындағы оқиғаларға ұласып жатыр.
2015 жылы VI Мәскеу биенналесінде алғаш рет ұсынылған «GREEN, RED, SARELL AND GREEN AGAIN» (орталық жұмыс, көрменің аты осылай болды) фильмінде суретші Астана, Алматы, Париж және Берлин қалалары арасындағы географиялық шекараларды алып тастайды. Еуразия құрлығының үш елінің төрт қаласы урбанистік өмірдің ортақ алгоритмімен біріккен біртұтас гиперкеңістікке айналады, оларда көлік артериялары, автокөліктердің қарбалас қозғалуы мен жаяу жүргіншілер қозғалысы бағдаршамның үш түсімен циклдік ауысатын ортақ заңмен реттеледі – жасыл, қызыл және сары.
Ұзақ жылдар бойы бұл көрме Менлибаеваның Қазақстандағы алғаш жеке көрмесі болды, оның көрмелері мен шет елдегі жұмыстары жыл сайын халықаралық іс-шаралардың мәртебесіне ие болады. Постотаршылдық дискурстың артынша пайда болған деотаршылдық бетбұрыс «Шығыс және Батысты» қарсы қою бинарлығын жояды, мұндай оптика Еуропа елдері мен АҚШ академиялық зерттеулер мен өнер ортасында жақсы пікірге ие болып келеді, бірақ, өкінішке орай, Орталық Азия аумағында осы тақырыптар әлі күнге дейін даму үстінде.
Антрополог М.Тлостанова дұрыс атап өтті, «жанға бататын және тұтас алғанда мәдени-әлеуметтік қиялдауда және өнер саласында жеткілікті түрде ойластырылмаған». Өнер әлеміндегі ірі халықаралық іс-шараларда Алмагүлдің шығармашылығы дипломатиялық миссияны атқарады, экзотикалық көне ел туралы стереотиптерді жояды, Қазақстанды жас және озық мемлекет ретінде танытады. Менлибаеваның шығармалары елдегі заман рухын бейнелейді, ол өзінің жеке басын қайта қалпына келтіріп, отаршыл өткен кезеңмен байланыстарын бұзып, жаңа дәстүрлер пайда болатын серпінді мәдени трансформацияны бастан кешіреді, ал техникалық үдеріс пен өнер жаңа менталитеттің қалыптасуындағы басты факторларға айналады.
Mақала авторы: Анвар Мусрепов
Kуратор: Асель Ахметжанова
Disguise, 2017
120 x90 cm,
Inkjet Print on archival paper
Ed. 5+2A.P.
RUS.
Алмагуль Менлибаева представляет генерацию художников 90-х, поколения, которое в лице нескольких ключевых фигур представило Центрально Азиатское искусство на глобальной арт-сцене. Уже в то время, будучи активным участником андеграундной художественной группы “Зеленый треугольник”, вопреки общей конъюнктуре постсоветского искусства, наполненного эстетикой прямого жеста и псевдорадикальными акциями, Алмагуль разрабатывала сложную мифологию, наполненную сюрреалистическими, иррациональными образами. Однако, визуально насыщенные работы погружающие зрителя в психоделический сон, в творчестве художника никогда не были побегом от реальности, через сложные многослойные образы в работах Алмагуль проявляются актуальные вопросы о роли женщины в Центральной Азии, об опыте жизни. Вселенную образов Алмагуль можно прочитывать как систему взаимосвязей, истории и мифологии, колониальности и эмансипации, сексуальности и ужаса, духовного и машинного.
Творческий путь Алмагуль наполнен различными экспериментами с медиа. Закрепив свою живописную практику она без сожалении покончила с ней в начале 2000-х когда перешла к работе с альтернативными на тот момент медиа, фотографией и видео. Сегодня после опыта работы с масштабными мультимедийными инсталляциями, задействующими работу с архивами, звуком, компьютерной графикой и видео, Алмагуль начала новый этап опытов с инструментами цифрового искусства.
Смело используя инструменты графического дизайна, Алмагуль разбивает рудиментарную оппозицию между “дизайном и искусством” которая продолжает быть актуальной во многом лишь в постсоветской среде. Так, в серии работ “Феминизм неизбежен” и “Пилюли”, продуктом рефлексии художника о роли искусства и женщины в современном обществе стали работы эксплуатирующие технологии визуального производства коммерческого дизайна. В этом воспроизводстве консьюмеристской эстетики художник отражает актуальные вопросы через капиталистический реализм, представляя феминизм и искусство как товар наделенный желанием попробовать его буквально на вкус.
Границы между реальным и воображаемым, также, как и границы между фигуративным и абстрактным, размываются в работах “My silk road to you X”, “Migration of the knowledge”, и “Butterfly of Aisha Bibi”, которые открывают окно в другую цивилизацию. Здесь, Центральная Азия представлена не как пустынный ландшафт степи, а как древний урбанизированный город с монументальными мозаиками, где модернистские формы переплетаются с архитектурой мавзолея “Айша биби”, а космические пентаграммы разворачиваются событиями вокруг странных и завораживающих своей красотой существ, населяющих этот мир.
В фильме, впервые представленном на VI Московской биеннале в 2015 году, “GREEN, RED, YELLOW AND GREEN AGAIN” (центральная работа, название, которой также стало названием выставки), художник стирает географические границы между Астаной, Алматой, Парижем, и Берлином. Четыре города из трех стран Евразийского континента схлопываются в единое гиперпространство, объединенное общим алгоритмом урбанистической жизни, в которой транспортные артерии, суетливое перемещение автомобилей и движение пешеходов регулируется общими законами цикличного переключения трех цветов светофора — зеленого, красного, и желтого.
За долгие годы эта выставка стала первой персональной экспозицией Менлибаевой в Казахстане, художника, чьи выставки и работы за рубежом ежегодно получают статус международных событий. Деколониальный поворот пришедший вслед за постколониальным дискурсом разрывает бинарность противопоставления “Востока и Запада”, такая оптика все больше находит отклик в среде академических исследований и искусства в странах Европы и США, но, к сожалению, на территории Центральной Азии развитие этих тем все еще остается в зачаточном состоянии. Как точно заметила антрополог М. Тлостанова “болезненный и недостаточно отрефлексированный - и в культурно-социальном воображаемом в целом, и в сфере искусства”.
Collector of the stars, 2017
120 x90 cm,
Inkjet Print on archival paper
Edition 5 + 2 A.P.
Trah 1, 2017
120 x90 cm,
Inkjet Print on archival paper
Ed. 5+2A.P.